සුපුරුදු විදිහට විභාගෙ ඉවරයි...ලකුණුත් බාගයක් විතර දීලා....මේ කාලෙ ඉතින් අපි කවුරුත් බලන්නෙ ඉස්කෝලෙ ඇරෙන වෙලාව 1.30 උනත් 12.30 විතර ඉස්කෝලෙන් ගිහින් ස්කූල් වෑන් එකට ගිහින් ආතල් එකේ ඉන්න...
ඔන්න ඉතින් සුපුරුදු ලෙස මමත් මගේ හොදම මිතුරා පමොදුත් 12.30ට විතර ප්‍රයිමරි ගේට් එක ලගට ආවා...සුපුරුදු ලෙස....එය වහලා....ඉතින් අපිත් පොඩ්ඩක් වෙලා එතන ඉදගෙන හිටියා පනින්න ක්‍රමයක් හොය හොය....ඉතුරු ටික කියවන්න කලින් පහත දල සිතියම වෙත අවධානය යොමු කරන්න...එතකොට කතාව ඉතා හොදින් තේරුම් ගන්න පුලුවන්....
ඉතින්...මේ වෙලාවෙ අපේ ස්විමින් පූල් එකේ තරගයක්...බාලිකා පාසලකින් ඇවිත්...අර නැරඹුම් පඩි වල ළමයි පිරිලා...කොහොම හරි අපි වාඩි වෙලා ඉන්නකොට තරගය ඉවර වෙලා එයාලා ගියා....අපි ගියා සිතියමේ 2 ගේට්ටුව ළගට....ඔතනින් ගිහින් ස්විම් පූල් එක අයිනෙන් ගිහින් එහා පැත්තේ නැරඹුම් පඩි වලින් නැගලා 3 ගේට්ටුවෙන් ගිහින් ආපන ශාලා හරහා ගිහින් 4 ගේට්ටුව හරහා පනින්න පුලුවන්...මෙතන බොහෝ විට ගේට්ටු වහල තියෙන්නෙ...ඒත් අර බාලිකා පාසලේ ළමයිට බාධාවක් වෙයි කියල ඒව වහල තිබුනෙ නෑ..අනික අර ආපන ශාලාවලටත් ඒ ළමයි යන්න ඕනි නිසා....
කොහොම හරි....මේ වෙලාවට ප්‍රයිමර් ගේට් එකෙන් පනින්න හදන 6,7,8,9 ශ්‍රේණි වල ළමයි ගැන අවදානය යොමු කරන්න ප්‍රිෙෆ්ක්ට්ලා එනවා....ඒත් අතන බාලිකා පාසලේ ගැහැනු ළමයි ඉන්න හින්දා ප්‍රිෆෙක්ට්ලා(ශිශ්‍ය නායකයො)ගේට්ටුව ළගට ඇවිත් අපිට පාට් දාන්න ආවෙ නෑ...අපි හිටපු තැනට මීටර් 50ක් විතර ඈතින් තමයි හිටියෙ.
අර ගැනු ළමයි ගියාට පස්සෙ අපි(මම සහ පමෝද්)ශේප් එකේ 2 ගේට්ටුව ළගට ගියා....දැන් පනින්නත් බයයි...ප්‍රිෆේකට්ලා සෙට් එක ඈතින් බර කතාවක...අපිට පනින්නත් හිතෙනව පනින්නෙ නැතුව ඉන්නත් හිතෙනව....පැනලා මාට්ටු උනොත් නං ගස්ම තමයි....කොහොම හරි මේ වෙලාවෙ මහත දෙහෙත තියෙන ටෙනිත් ආවා....අපි උගෙන් ඇහුවා පනිමුද නැත්තං නිකන් ඉමුද අතන ප්‍රිෆෙක්ට් ලා ඉන්නවා කියලා....ටෙනිතට ඕනි උනේ නෑ අතන උගෙ මහත ඇගත් තියාගෙන 1.30 වෙනකන් ගේට් එක ළග හිට ගෙන ඉන්න...අනේ මම නං යනවා බං කියපු එයා ගේට් එකෙන් යන්න ගියා...
අපි දෙන්නටත් ඉවසන් ඉන්න බෑ...අපිත් ශේපට 2 ගේට්ටුවෙන් ආවා....ඊට පස්සෙ 3 ගේට්ටුවෙන් ගිහින් ආපන ශාලා හරහා ශේපට හිමීට යන්න පටන් ගත්තා....ඊට පස්සෙ අපිට සද්දයක් ඇහුනා පිටිපස්සෙන් ළමයි කෑ ගහන සද්දයක්...මේ වෙද්දි අපි 4 ගේටුටවට හොදටම ළං වෙලා...අර කෑගැහුවෙ අපි වගේම අර ගේට්ටුවෙන් පැනපු ළමයි වගයක් කෑගහනෙග දුවන්න පටන් ගත්තා....JP(Junior Prifects)ලා එනෝ....කියල උන් දුවන්න පටන් ගත්තා....
අපි දෙන්නත් පස්ස හැරිල බැලුවෙ නෑ....දිවුවා දිවිල්ලක් කියල වැඩක් නෑ....ප්‍රිෆෙක්ට්ලාට අහුවුනොත් එල්ලුම් ගහට අහුවුනා වගේ හැගීමක් අපිට තිබුනෙ...ඉතින් අපි පාර එහාපැත්තෙ තියන ග්‍රවුන්ඩ් එකට උඩින් නවත්තල තියන අපේ ස්කූල් බස්(රෝසා බස් එකක්)එකට දිවුවා...අපි යද්දි ඇපල්(7 වසරෙ ඉගෙන ගන්න අපේ වෑණ් එකේ යන කොල්ලෙක්)එයාගෙ යාලුව කවිෂ්ක එක්ක වෑණ් එක අස්සෙ කෑම කනව...උන් අපිට කලින් මොන ක්‍රමෙන් හරි ඉස්කෝලෙන් පැනලා....ඔය 6,7 ශ්‍රේනි වල ඉන්න උන් තමයි ඉස්කෝලෙන් පනින්න හොර පාරවල් හොයාගන්න විශේෂඥයො....වැඩිපුරම ගාය තියෙන්නෙත් උන්ට....
ඊට පස්සෙ අපි වෑණ් එකේ ජනෙල් වලින් දැක්කාම අපි දැක්කා කිවුව විදිහටම ප්‍රිෆෙක්ට්ලා ගේටුටවෙන් ඇවිත් පාර බල බල පැනපු එවුන් හොයනවා....
අපිත් ටක් ගාලා වෑණ් එකේ අරල තිබුන ජනෙල්/දොර ඔක්කොම වහල බෑග් සීට් යට හංගලා අපි සීට් අස්සෙ හැංගිලා දිගා වෙලා හිටිය....ශේප් එකේ....මොකද අරුන් වෑණ් ළගට ඇවිත් සෝදිසි කලොත් ආයිත් ඉස්කෝලෙ එන්න හම්බෙන්නෙ නෑ....
කොහොම හරි ටික වෙලාවකින් උන් යන්න ගියා...පැනපු එකෙක්වත් අල්ල ගන්න උණ්ට පුලුවන් වෙලා නෑ....උන් රවාගෙන යනවා අපි දැක්කා....
මේ දිගා වෙලා හිටිය වෙලාවෙම මම බය උණු තරමක් ඔයාල දන්නෙ නෑ....
මේකත් එක කතාවක්...ඉස්කෝලෙන් පැනලි ගැන කතා බොහොමයි....ඒවත් ඉඩ ඇති වෙලා වල පස්සෙ දාන්නම්....